KONICZYNA CZERWONA Kwiat

Koniczynę znamy jako roślinę pastewną, porastającą łąki i uprawianą na polach. Rośnie praktycznie wszędzie. Znamy wiele jej odmian, między innymi: białą, czerwoną, białoróżową, długokłosą, drobnogłówkową, dwukłosową, kasztanowatą, łubinowatą, łąkową, żółtobiałą, zmienną i złocistożółtą. Jako surowiec leczniczy największe zastosowanie znalazła koniczyna czerwona.

Ziele koniczyny jest bogate w aminokwasy, białka, witaminy i sole mineralne, w formie łatwo przyswajalnej dla człowieka

DZIAŁANIE WSPOMAGAJĄCE:

• stosowany w medycynie ludowej przy schorzeniach nerek,
• zapaleniu pęcherza, jako środek wykrztuśny w leczeniu zapalenia oskrzeli, astmie,
• problemach skórnych jak trądzik czy łuszczyca,
• ma działanie wykrztuśne i łagodzące stany zapalne oskrzeli,
• stwierdzono działanie tonizujące,
• uspokajające,
• przeciwzapalne,
• moczopędne i przeciwskurczowe,
• zioło ma również właściwości pobudzające wątrobę i pęcherzyk żółciowy co wpływa pozytywnie na trawienie,
• napar z kwiatów koniczyny zaostrza apetyt i łagodzi zaparcia,
• ze względu na obecność izoflawonidów o najsilniejszych właściwościach estrogenopodobnych jest nieoceniona w łagodzeniu objawów menopauzy,
• izoflawony zawarte w koniczynie czerwonej są zdolne powstrzymywać uderzenia gorąca, nadmierną potliwość i zaburzenia snu u kobiet w czasie menopauzy bez prowadzenia do rozrostu tkanki macicznej,
• ponadto łagodzą nadmierną nerwowość, nastrój depresyjny, zawroty głowy, problemy z koncentracją, bóle stawów, bóle głowy, zaburzenia rytmu serca, suchość pochwy, ból przy odbywaniu stosunku płciowego, spadek libido.

SPOSÓB PRZYGOTOWANIA:

Napar z ziela koniczyny –1 łyżkę rozdrobnionego suchego ziela wraz z kwiatami zalać 1 szklanką wrzącej wody; odstawić na 30-40 minut, przecedzić. Pić 2 razy dziennie po 1 szklance.